ภาษาอังกฤษในภาษาไทย

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาในตระกูลอินโด-ยุโรเปียน มีรูปลักษณะภาษาเป็นภาษามีวิภัตติปัจจัย เช่นเดียวกับภาษาบาลี-สันสกฤต   แต่ต่อมามีการเปลี่ยนแปลง เพื่อให้เรียบง่ายขึ้น มีโครงสร้างประโยคคล้ายภาษาไทย  มีระบบเสียงต่างกับภาษาไทยบ้าง  ในขณะ เดียวกันก็มีลักษณะ  บางประการเหมือนภาษาคำโดด และภาษาคำติดต่อปนอยู่   เมื่อภาษาอังกฤษ มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้เรียบง่ายขึ้น ภาษาอังกฤษจึงได้รับความนิยมใช้เป็นภาษา เพื่อการสื่อสารมากที่สุด   มีประเทศต่าง ๆ   ยอมรับภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการมากมาย   ภาษาอังกฤษจึงกลาย เป็นภาษาสากลของชาวโลก   คนไทยได้ศึกษาภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองมาเป็นเวลานาน จนภาษาอังกฤษเข้ามามีอิทธิพลต่อชีวิตของคนไทยมากขึ้น   ดังนั้นภาษาอังกฤษ จึงเข้ามามีบทบาทต่อภาษาไทยมาก   คนไทยบางคนนิยมพูดภาษาไทยปนฝรั่งกันอย่างแพร่หลาย วัฒนธรรมฝรั่งก็เข้ามาปะปนในชีวิตประจำวันของคนไทยมากขึ้น   ค่านิยมของสังคมเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย ภาษาไทยก็เปลี่ยนแปลงตามไปด้วย  เรายืมคำภาษาอังกฤษมาใช้ โดยการ ทับศัพท์  ทับศัพท์เสียงเปลี่ยนไป  ใช้คำไทยแปล  ใช้คำสันสกฤตแปล  ใช้คำบาลีสันสกฤตหรือคำอังกฤษซ้อนหรือประสมกับคำไทย  และเปลี่ยนความหมาย  (ทองสุก  เกตุโรจน์, 2551, หน้า 108)   การยืมคำภาษาอังกฤษมาใช้สื่อสารในภาษาไทย  วิธีการยืมคำภาษาอังกฤษมาใช้สื่อสารในภาษาไทยโดยทั่วไปจะแบ่งออกเป็น 3 วิธี คือ  1.  การแปลศัพท์ การยืมคำภาษาอังกฤษโดยวิธีการแปลศัพท์  หมายถึง  การยืมคำที่เราไม่เคยมีหรือไม่เคยรู้จัก   หรือการกล่าวถึงความคิดหรือนามธรรม   ซึ่งไม่ใช่ความคิดหรือนามธรรมที่เรานึกคิดมาก่อน (ปราณี  กุลละวณิชย์ และอื่น ๆ, 2535, หน้า 67)   การยืมคำโดยวิธีการนี้จะต้องใช้วิธีการคิดแปลเป็นคำภาษาไทยให้มีความหมายตรงกับคำในภาษาอังกฤษ แล้วนำคำนั้นมาใช้สื่อสารในภาษาไทยต่อไป   ดังตัวอย่างเช่น คำภาษาอังกฤษ คำภาษาไทย tea spoon ช้อนชา table spoon ช้อนโต๊ะ electricity ไฟฟ้า electric fan พัดลม airplane เครื่องบิน typewriter เครื่องพิมพ์ดีด war ship เรือรบ blackboard กระดานดำ black market ตลาดมืด short story เรื่องสั้น middle-man คนกลาง dry cleaning ซักแห้ง horse power แรงม้า honeymoon น้ำผึ้งพระจันทร์ loan word คำยืม handbook หนังสือคู่มือ blacklist บัญชีดำ

มาตราตัวสะกด

มาตราตัวสะกดมีทั้งที่ใช้ตัวสะกดตรงแม่ และมาตราตัวสะกดที่ไม่ตรงแม่ การเรียนรู้มาตราตัวสะกดต่างๆ ทำให้เขียนและอ่านคำได้ถูกต้อง

มาตราตัวสะกด คือ พยัญชนะที่ผสมอยู่ข้างหลังคำหรือพยางค์ในแม่ ก กา ทำให้แม่ ก กา มีตัวสะกด เช่น มี เมื่อประสมกับ ด กลายเป็น มีด เป็นต้น

มาตรา ก กา หรือแม่ ก กา คือ คำหรือพยางค์ที่ไม่มีตัวสะกด เช่น มา เสือ ตัว มือ เสีย ดำ ฯลฯ ส่วนมาตราตัวสะกดมีทั้งหมด ๘ แม่ คือ กก กด กบ กม เกย เกอว กง กน แบ่งได้ดังนี้

๑. มาตราตัวสะกดตรงแม่ ใช้ตัวสะกดตัวเดียว มี ๔ มาตรา คือ      แม่กง ใช้ ง สะกด เช่น หาง ปลิง สอง งง แรง ฯลฯ         แม่กม ใช้ ม สะกด เช่น ลม แต้ม โสม มุม งอม สนาม ฯลฯ      แม่เกย ใช้ ย สะกด เช่น สาย ลอย โปรย เฉย ปุ๋ย ฯลฯ      แม่เกอว ใช้ ว สะกด เช่น แห้ว กาว เปรี้ยว เปลว ฯลฯ

๒. มาตราตัวสะกดไม่ตรงแม่ มีตัวสะกดหลายตัวในมาตราเดียวกัน เพราะออกเสียงเหมือนตัวสะกดเดียวกัน มี ๔ มาตรา คือ      แม่กน ใช้ น ญ ณ ร ล ฬ สะกด เช่น นาน วิญญาณ วานร กาลเวลา พระกาฬ ฯลฯ      แม่กก ใช้ ก ข ค ฆ สะกด เช่น ปัก เลข วิหค เมฆ ฯลฯ      แม่กด ใช้ ด จ ช ซ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ต ถ ท ธ ศ ษ ส สะกด เช่น แปด ตรวจ ก๊าช บงกช กฎหมาย ปรากฏ อิฐ ครุฑ วัฒนา เปรต โอสถ บาท โกรธ กระดาษ รส เลิศ ฯลฯ      แม่กบ ใช้ บ ป ภ พ ฟ สะกด เช่น กลับ บาป ลาภ นพรัตน์ กราฟ ฯลฯ



มาตราตัวสะกดในภาษาไทยแม่ ก กา 
แม่ เกย 
แม่ กด
แม่ กง 
แม่ เกอว 
แม่ กน
แม่ กม 
แม่ กก 
แม่ กบ

แม่ ก กาคำในแม่ ก กา เป็นคำที่ไม่มีพยัญชนะเป็นตัวสะกด ท้ายคำ หรือ ท้ายพยางค์ อ่านออกเสียงสระโดยไม่มีเสียงพยัญชนะ

ตัวอย่างคำที่มีตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ ก กา
    กติกา โกลี คร่ำคร่า เคอะ เงอะงะ เฉโกโว้เว้ ซาฟียะห์ น้ำบูดู ปรานี ไม่เข้ายา โยทะกา เรือกอและ  เล้า โสภา หญ้าคา อาชา

แม่ กง
พยัญชนะที่เป็นตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ กง คือ อ่านอย่างเสียง ง

ตัวอย่างคำที่มีตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ กง
    กองกลาง โขมง คล้องจอง คูปอง จ้องหน่อง ฉิ่ง ตะราง ตุ้งติ้ง ประลอง พิธีรีตอง มะเส็ง แมงดา รำพึง สรงน้ำ สำเนียง แสลง

แม่ กม
พยัญชนะที่เป็นตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ กม คือ อ่านออกเสียง ม

ตัวอย่างคำที่มีตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ กม
    กระหม่อม คำราม จริยธรรม ชมรม ถล่ม ทะนุถนอม ทิม ทุ่ม บรรทม บังคม เปรมปรีดิ์ พฤติกรรม ภิรมย์ แยม หยาม อาศรม

แม่ เกยพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่เกย คือ อ่านออกเสียง ย

ตัวอย่างคำที่มีตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ เกย
    กระจ้อยร่อย ข่าย ชีวาลัย ทยอย นโยบาย เนย เนื้อทราย เปรียบเปรย พระทัย โพยภัย ภูวไนย เสวย มโนมัย วินัย สาหร่าย อาชาไนย

แม่ เกอว
พยัญชนะที่เป็นตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่เกอว คือ อ่านออกเสียง ว

ตัวอย่างคำที่มีตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ เกอว
    กริ้ว  ก๋วยเตี๋ยว  ข้าวยำ  ข่าวลือ  จิ๋ว  เจื้อยแจ้ว ดาวฤกษ์  ต้นงิ้ว  ท้าวไท  ทาวน์เฮ้าส์  ประเดี๋ยว  ยั่ว เลิกคิ้ว หิวข้าว  เหว  อ่าว

แม่ กกพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่กก คือ อ่านออกเสียง ก 

ตัวอย่างคำที่มีตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ กก
    โขยกเยก  จ้อกแจ้ก  จักตอก  ชาดก  ดอกบุก  ทาก  นกเงือก  ปักษา  แฝก  พักตร์ มรดก  ไม้กระบอก วิตก  สามาชิก หญ้าแพรก  เอกลักษณ์

แม่ กดพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่กด คือ อ่านออกเสียง ด 

ตัวอย่างคำที่มีตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ กด
    กระจาด  กะทัดรัด  ขนาดย่อม  ดอกพุด  นัดดา  แน่นขนัด  เพนียด  แรด  ลานวัด  สลัด  สะพัด  หวุดหวิด หูฝาด  อดออม  อดสู  เอร็ดอร่อย

แม่ กน
พยัญชนะที่เป็นตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่กน คือ อ่านออกเสียง น

ตัวอย่างคำที่มีตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ กน
    กระตือรือร้น  กันแสง  ขมีขมัน  ขึ้นแท่น  คำประพันธ์  จินดา ชันษา ชุลมุน  ดูหมิ่น  ต้นหว้า  โต๊ะจีน พระชนนี

แม่ กบพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่กบ คือ อ่านออกเสียง บ

ตัวอย่างคำที่มีตัวสะกดในมาตราตัวสะกดแม่ กบ
    คาคบ  ตะขบ  ทะเลสาบ  น้ำมันดิบ  ประทับ  ผลกระทบ  พลับพลา  รสแซบ  ระเบียบ  ริบหรี  ลบหลู่ วัตถุดิบ  เว็บไซต์  สายลับ  สู้ยิบตา  หับ

อักษรนำ

อักษรนำ คืออะไร            อักษรนำ คือ พยัญชนะ 2 ตัวเรียงกัน ประสมสระเดียว พยัญชนะตัวแรกของคำ จะอ่านออกเสียง อะ กิ่งเสียง พยัญชนะตัวหลังจะอ่านออกเสียงตามสระที่ประสม และอ่านออเสียงวรรณยุกตติดตามามพยัญชนะตัวแรก เช่น ขยับ    ขะ - หยับ                       จมูก    จะ - หมูก ฉลาม ฉะ - หลาม                      ตลาด  ตะ - หลาด อย่า อยู่ อย่าง อยาก           หง-หญ-หน-หม-หย-หร-หล-หว เป็นพยัญชนะสองตัวเรียงกัน เรียกว่า อักษรนำ ตัว ห เป็นอักษรนำ ไม่อ่านออกเสียง แต่อ่านออกเสียงอักษรตัวหลังตามอักษรนำ คำที่มี ห นำ ง          บุหงา เหงาหงอย รากเหง้า แหงนหน้า เจ็บเหงือก หงุดหงิด สัปหงก เดือนหงาย กลัวหงอ หง่างเหง่ง หงอนไก่ ใบหงิก หงุงหงิง หงึกหงึก หงิมหงิม เหงื่อไหล รากเหง้า ผมหงอก หงุบหงับ เมาหงำ แก่หง่อม บทร้อยกรอง  บุหงาคราเดือนหงาย เหงาหงอยคล้ายกับกลัวหงอ หงอนไก่ใบหงิกงอ คนเจ็บเหงือกหงุดหงิดเหงา หง่างเหง่งวังเวงแว่ว แหงนหน้าแล้วไยซึมเศร้า ผมหงอกหลอกลวงเรา ทั้งรากเหง้าเน่าเสียหาย เมาหงำทำหงุบหงับ หงุงหงิงกลับฟังง่ายง่าย หงิมหงิมยิ้มอายอาย คนแก่หง่อมย่อมเสียใจ คำที่มี ห นำ ญ ผู้หญิง ยิ่งใหญ่ ใบหญ้า บทร้อยกรอง ผู้หญิงผู้ยิ่งใหญ่ คุณย่าไปเกี่ยวหญ้ามา ดูไว้ให้ชินตา ห นำ ญ อ่านเป็นหญอ คำที่มี ห นำ น เสื้อหนา น้อยหน่า ใบหน้า เบื่อหน่าย เหน็ดเหนื่อย หน้าหนาว มีหนวด ใครหนอ ริมหนอง มีหนาม ใบหนาด หนักหน่วง เป็นเหน็บ ตัวหนอน หูหนวก ดูหนัง ทิศเหนือ ไปไหน ไล่หนี เป็นหนี้ นิดหน่อย อิ่มหนำ กระหน่ำ เป็นหนุ่ม หนูหนุ่ย อุดหนุน ดินเหนียว บทร้อยกรอง บุญหนา น้อยหน่า ใบหน้านิดหน่อย ใครหนอ หนูน้อย ดูหนัง ริมหนอง เหน็ดเหนื่อยเบื่อหน่าย หนาวตายหนิงหน่อง มีหนามหนักน้อง ไปไหนไล่หนี หูหนวกเป็นเหน็บ หนุ่มเจ็บหนักหน่วง หนวดเครา หลุดร่วง ดินเหนียวตระหนี่ หนูหนุ่ยอุดหนุน ทิศเหนือเชื่อซี ใบหนาดใช้หนี้ กระหน่ำหนำใจ คำทีมี ห นำ ม           ห่อหมก เงินหมด หม่นหมอง สวมหมวก ตีหมา กินหมาก หมวดหมู่ ดูหมอ สมหมาย เสื้อใหม่ ในหม้อ สายหมอก มีหมอน ใบหม่อน ม้าหมุน นอนหมอบ กำหมัด เป็นหมัน หมั่นหา ปะหม่า คว้าหมับ หมักหมม แม่หม้าย หลายหมื่น เข็มหมุด น้องหมวย ผ้าไหม ไฟไหม้ แหวนหมั้น บทร้อยกรอง ปลาหมออยู่ในหม้อ แม่หม้ายรอสวมเสื้อไหม ทำงานเสร็จใหม่ใหม่ เห็นไฟไหม้กองไม้หมอน สวมหมวกในสายหมอก สมหมายบอกขอหมั้นก่อน หม่นหมองต้องเดือดร้อน อย่าประหม่านั่งม้าหมุน กำหมัดไล่ตีหมา เงินหมดมานั่งหมกมุ่น เป็นหมันหมั่นหาทุน เงินสองหมื่นคืนน้องหมวย รับเหมาหมักหมมอยู่ จัดหมวดหมู่หมอบลงด้วย คว้าหมับจับกระบวย มีเข็มหมุดหยุดดูหมี คำที่มี ห นำ ย ใบหยก น้ำหยด หยิบหย่ง หยิกหยอก ตัดหยวก หมูหยอง หยุดหย่อน สวนหย่อม วิ่งหยอย หยักศก ขาหยั่ง หยากไย่ ใบหย่า หยาบคาย เหยียดหยาม เย่อหยิ่ง ลูกหยี หยุกหยิก หยุมหยิม หยูกยา หยาดเหงื่อ กระหยิ่ม บทร้อยกรอง หยากไย่และใบหย่า กินหยูกยาไม่หยุดหย่อน หยิกหยอกช่างยอกย้อน เขาเหยียดหยามคนหยุมหยิม ใบหยกเห็นน้ำหยด ตัดหยวกหมดนั่งกระหยิ่ม ลูกหยีมีให้ชิม คนเย่อหยิ่งวิ่งหยอยหยอย ขาหยั่งอย่าหยิบหย่ง สวนหย่อมคงงามใช่ย่อย หยาบคายร้ายไม่น้อย ไม่หยุดหย่อนกินหมูหยอง คำที่มี ห นำ ร บุหรี นี่หรือ หรูหรา จิ้งหรีด หนูหริ่ง สำหรับ ขี้เหร่ สึกหรอ บทร้อยกรอง สูบบุหรี่นี่หรือคือหนูหริ่ง ไพเราะจริงสำหรับเพลงขับขาน บ้านหรูหราน่าอยู่แต่บูราณ ยิ่งใช้งานยิ่งสึกหรอห่อเหี่ยวใจ คำที่มี ห นำ ล บุญเหลือ เสื้อเหลือง สองโหล ห้าหลา แซ่หลี เกาเหลา หมู่เหล่า มีเหล้า รูปหล่อ หลอกล่อ ลืมหลง พุ่งแหลน ติดหล่ม นอนหลับ ข้าวหลาม งูเหลือม เจ้าหล่อน วิ่งหลบ เสื้อหลวม น้ำไหล หัวไหล่ ทีหลัง หลั่งมา หลากหลาย ตกหลุม ประหลาด ปลาหลด บทร้อยกรอง บุญเหลือใส่เสื้อเหลือง เข้าในเมืองซื้อเกาเหลา รูปหล่อหลอกล่อเรา คนกินเหล้ามีสองโหล เจ้าหล่อนมีเหล็กไหล หลบหลีกภัยมาที่โหล่ หละหลวมสวมเสื้อโชว์ คนชื่อหลีมาทีหลัง พุ่งแหลนไปติดหล่ม บุญหลายตรมหลงลืมนั่ง ไหล่หลุดประหลาดจัง เห็นงูเหลือมกินข้าวหลาม ฟันหลอลื่นเสียหลัก ตกหลุมรักลูกหลานห้าม   เซหลุนหมุนกลิ้งตาม ทำหลุกหลิกไม่หลาบจำ คำที่มี ห นำ ว เสียงหวอ หาวหวอด จังหวะ มีหวัง เป็นหวัด หวาดหวั่น ว้าเหว่ ระหว่าง หวั่นไหว ของหวาน วาบหวาม เส้นหวาย หวุดหวิด หวิวหวิว นกหวีด สองหวี แมลงหวี่ เสียงหวูด หวือหวา ไถหว่าน ต้นหว้า ไหว้พระ แหวกว่าย บทร้อยกรอง หวือหวามือไหวไหว ยกมือไหว้เสียงหวานแหวว หวั่นหวั่นจะแหวกแนว หาวหวอดหวอดฟังเสียงหวอ เป็นหวัดอย่าสิ้นหวัง หวั่นใจจังว้าเหว่หนอ รับไหว้ไม่รีรอ หน้าไถหว่านงานประจำ จังหวะแมลงหวี่ ต้นหว้านี้ผลสีดำ หวุดหวิดเขียนผิดคำ เห็นเส้นหวายใจวาบหวาม ถือหวีมีนกหวีด ระหว่างขีดเขียนคำถาม เบาหวิวปลิวไปตาม พระจันทร์แหว่งแบ่งครึ่งดวง

พยัญชนะและสระไทย

พยัญชนะไทย มี ๔๔ ตัว คือ

สระมี ๓๒ ตัวคือ